يكي از خوشبوترين انواع گل سرخ بوده و به آن گل سرخ عطري، گل محمدي، و گل سوري هم مي‏گويند. گل دنبه همان گل سرخ سفيد ايراني است. همان گل درختي خوشبويي است كه در ادبيات فارسي همه جا هم‏نشين خار يا بلبل دانسته و به علت فراواني انواع آن در ايران، اين كشور با عظمت باستاني را كشور گل و بلبل لقب داده‏اند . چيدن غنچه‏هاي گل سرخ بايستي موقعي باشد كه غنچه رسيده و در شرف باز شدن است. پس از چيدن، گلبرگها را سوا میکنند و در سايه خشك کرده و بعد آن را در شيشه سر بسته نگاهداري می نمایند . بهترين گل سرخ آن است كه گلبرگ آن پس از خشك شدن كاملا قرمز بوده و طعم قابض، بوي خوش آن و خاصيت ضد عفوني كننده‏ي آن است و به همين جهت براي مسلولين داروي ارزنده‏اي مي‏باشد. گلبرگهاي گل سرخ براي درمان اسهالهاي مزمن، رفع ترشحات زنانه، اخلاط خونين و خونريزيهاي عادي تجويز مي‏شود.
گل سرخ مقوي روح، نشاط آور، ضد افسردگی و ضد عفوني كننده و مسهل خوبي است. چكاندن عصاره اون در بيني، سردرد را درمان مي‏كند. گلبرگهاي خشك شده گل سرخ ، التيام دهنده زخم است. براي پايين آوردن تب مي‏توانيد از اون استفاده كنيد. ... گل سرخ تب را پايين مي‏آورد. پاشيدن گلبرگهاي خشك آن روي زخم، آنها را ضد عفوني كرده و التيام مي‏دهد. ضماد آن را جهت درمان زگيل و لكه‏هاي جلدي و روييدن گوشت تازه و تحليل ورمها توصيه كرده‏اند.

آویشن گیاهی است علفی، دارای شاخه‌های زیاد و چوبی به ارتفاع تا 30 سانتی متر که در نواحی کوهستانی در بین تخته سنگ و به ویژه در کشورهای اروپایی می‌روید. ساقه‌های آویشن پوشیده از کرک و برگ‌های کوچک زیادی است. برگ‌های آن کوچک، لوزی شکل، نوک تیز و به صورت متقابل، بر روی ساقه قرار دارند. این برگ‌ها به رنگ خاکستری روشن و با بوی بسیار نافذ است و دارای دم برگ‌های کوچکی نیز می‌باشد.
آویشن باغی نوع کشت شده آویشن وحشی (Thymus serpyllum) است. نام لاتین آویشن وحشی که به عنوان «مادر آویشن» شناخته شده، شاید به دلیل کاربرد سنتی آن برای درمان ناراحتی‌های دوران یائسگی از رشد مارگونه گیاه گرفته شده است.
مصرف خوراکی آویشن دارای اثر خلط آور و ضد سرفه‌ی خوبی می‌باشد. به همین دلیل محصولات زیاد به ویژه به صورت شربت از آن تهیه شده است. هم چنین در برونشیت، سیاه‌سرفه و نزله‌ها، به خوبی می‌توان از آن استفاده کرد. خاصیت ضد میکروب تیمول، بسیار قوی و حدود 25 بار از فنل در مورد تعدادی از میکروب‌ها، بیشتر است.
هم چنین در بعضی محصولات موضعی، به عنوان ضد خارش، ضد میکروب، مالشی قرمز کننده و محرک، محلول‌های حمام و محلول‌های غرغره برای کاهش تورم دهان و گلو، مصرف می‌شود. کاربرد دیگر آویشن، مصرف آن به صورت پودر در بعضی ادویه‌جات و ترشی‌هاست، هم چنین به طور مستقیم و یا همراه با دیگر گیاهان، به عنوان بو، مزه و ضد نفخ در صنایع غذایی مصرف زیادی دارد. در طب عوام، اکثراً به خاطر اثرات مسکن، ضد اسپاسم و ضد نفخ، از آن استفاده می‌کنند.
مهم‌ترین اثرات گزارش شده آویشن باغی:
سقط کننده جنین، آلرژی زا، ضد درد، ضد آلرژی، ضد آلزایمر، ضد آرتریت، ضد میکروب، ضد سلولیت، ضد باکتری، ضد سرطان، ضد ادم، ضد التهاب، ضد موتاژن، ضد اکسیدان، ضد تب، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد قارچ، ضد کرم، ضد احتقان، ضد سرفه، ضد نفخ، ضد زخم داخلی، ضد کرم آسکاریس، قابض، بازکننده و برونش ها، آنتاگونیست کلسیم، معرق، خلط آور، کاهش دهنده‌ی چربی خون، کاهش دهنده‌ی پرفشاری خون، محرک سیستم ایمنی بدن، حشره کش، کاهش دهنده‌ی ترشحات بزاقی، مسکن و محرک.

بابونه يكي از پر ارزش ترين گياهان دارويي بوده و مصرف آن در جهان از سابقه طولاني برخوردار است . ولي با اين وجود، تاريخ استفاده از اين گياه با همه قدمتي كه براي آن قائلند به علت مشابهت با چند جنس گياهي ديگر و ساير گونه هاي ماتريكاريا به طور دقيق معلوم نيست.در گذشته صرفًا از گلهاي بابونه به صورت سنتي استفاده مي شود ولي در حال حاضر از اسانس اين گياه در صنايع داروسازي، آرايشي و بهداشتي و غذ ائي به طور وسيعي استفاده مي شو د . در كشورمان نيز مصارف داروهاي تهيه شده از بابونه در حال افزايش بوده و داروهاي متعددي در داروخانه هاي كشور به فروش مي رسند كه از مواد مؤثره بابونه در تهيه آنها استفاده شده است.
معرق، مقوي معده با د شكن، اشتها آور، هضم كننده غذا، صفرا بر، قاعده آور و التيام دهنده است . اثر ضد عفوني كننده ضعيف ولي قاطع دار د . مسكن درد و ضد تشنج نيز مي باشد . چون از ترشح و التهاب هاي چركين مخاط ها جلوگيري به عمل مي آورد، از اين نظر به كاربردن آن در رفع يبوست هايي كه مواد د فعي مخصوصًا در قولون چپ جمع مي شود، اثر مفيد دارد. از بابونه در موارد سوء هاضمه، آبريزش بيني، آسم، گريپ، درمان قولنج، ميگرن،انسداد كبدي و ورم پلك ها استفاده مي شو د . اگر به شير نوزادان مقدار كمي از دم کرده كاپيتول هاي گياه افزوده شود، دل پيچه ناشي از نفخ و حالات تشنجي كودك رفع مي شود.
در استعمال خارجي ضماد، لوسيون و حمام فرآورده هاي اين گياه اثر قاطع در رفع بيماري ها دارد به طوري كه از آن براي محفوظ نگهداشتن زخم از آلودگي ها و بهبود زخم هاي عميق، زخم انگشتان، رفع التهاب و درمان ورم چشم و مخاط دهان ، حلق و لثه ها مي توان استفاده به عمل آور د . همچنين خستگي چشم را تسكين مي دهد . حمام فرآورده هاي گياه اثر معالج در زخم هاي واريسي، اگزماهاي كهنه و خارش اشخاص مسن دار د . روغن گياه ضد تشنج، آرام بخش و ضد التهاب مي باشد و مرهم گلهاي آن در درمان زخم، خارش و گزيدگي به كار مي رود.
بابونه در درمان و تسكين دردها مؤثر بوده و آرام بخش عضلات اس ت . شهرت بابونه به عنوان مسكن و آرام بخش نيز مبناي علمي دارد و تحقيقات جديدي كه در اين مورد انجام شده است نشان مي دهد كه بابونه سيستم اعصاب مركزي را تحت تأثير قرار داده و ا ث ر آرام بخشي دار د . اين اثر را برروي مجاري هاضمه و ساير عضلات نرم تطير عضلات رحم نيز دارد.
خاصيت ضد اسپاسم بابونه، شهرت كهن اين گياه در آرام كردنه گرفتگي هاي عادت ماهيانه دردناكو كاهش احتمال زايمان نارس را مي كند و جالب اين است كه در عين حال، بابونه براي تحريك و افزايش عادات ماهيانه به كار مي رود.
در چين و ژاپن، گلهاي خشك آن را با چاي دم كرده و به عنوان باد شكن مصرف مي كنند . در آلمان گل بابونه به عنوان يك چاي دارويي استاندارد ( به صورت دم كرده ) براي مصرف خوراكي و شكل شوينده غرغره، كرم يا پماد، بخور و افزودني در حمام و سو نا پذيرفته شده است . اين دارو در فارماكوپه آلمان وجود داشته و دم كده هاي آبي، عصاره خشك هيدروالكلي، عصاره هاي روان، تنتورها و اسانس هاي تهيه شده از اين گياه، همگي به صورت فرآورده هاي تك مصرف شده و همچنين به عنوان يكي از اجزاي بيش از ٩٠ داروي مجاز تركيبي ني ز به كار مي روند . در طب آلمان، فرآورده هاي بابونه انتخاب اول جهت درمان حساسيت هاي پوستي كودكان مي باشند . با وجود استفاده عمومي از چاي بابونه به عنوان آرام بخش خفيف و خواب آور، در كشور آلمان به علت عدم وجود تحقيقات چاپ شده، مصرف گياه به اين منظور پذيرفته نشده است.

Main article: Matricaria chamomilla Preliminary research suggests chamomile is an effective therapy for anxiety. A 2009 study by Srivastava, et al., published in "Life Sciences", found chamomile caused cell reactions similar to that of nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Chamomile can help the inflammation associated with hemorrhoids, but only applied topically, and not when consumed as a tea.It has shown anti-inflammatory effects in the laboratory and in animals.
Chamomile extract was shown to possessanti-inflammatory, antihyperglycemic,antigenotoxic, and anticancer properties in vitro and in animal studies. Apigenin, a flavone present in chamomile, has strong chemopreventive effects.Bisabololoxide A, another constituent of chamomile, was shown to reduce the dose of 5-fluorouracil when used together against leukemic cells.
The National Center for Complementary and Alteative Medicine cautioned of rare allergic reactions (Asteraceae allergy) and/or atopic dermatitis (skin rash).

دارچین درختی است کوچک، همیشه سبز، به ارتفاع 5 تا 7 متر که از تمام قسمت های آن بویی مطبوع استشمام می شود.
دارچین اولین بار در سری‌لانکا یافت شد و بعد از آن، تمام دنیا این چاشنی را شناختند و برای طعم بهتر غذاها استفاده کردند.
یک قاشق چای خوری دارچین، حاوی 28 میلی گرم کلسیم، 1 میلی گرم آهن و بیشتر از 1 گرم فیبر و مقدار زیادی ویتامین های C و K و منگنز است. همچنین مقدار 2/1 گرم کربوهیدرات دارد. دارچین بومی سری‌لانکا و جنوب هند است و پوست درختچه آن کاربرد فراوانی به عنوان ادویه دارد دارچین رمز جوانی است و مصرف روزانه آن انسان را سالم نگه می دارد.
دارچین برای زیاد شدن و تجدید نیروی جنسی نیز به كار می رود. كلیه ها را گرم می كند، ضعف كمر و پاها را از بین می برد و كم خونی را درمان می كند. دارچین بهترین دارو برای دردهای عضلانی است. دارچین اثر آرام كنده و شاد كننده دارد و از بسیاری از داروهای آرام بخش بهتر است. در حقیقت می توان گفت دارچین، والیوم گیاهی است، زیرا در دارچین ماده ای به نام Cinnamodehyde وجود دارد كه روی حیوانات و انسان اثر آرام بخش دارد.
اثر مهم دیگر دارچین پایین آوردن تب می باشد و حتی امروزه دارچین را به صورت قرص و كپسول درآورده اند كه بعنوان "تب بُر" به كار می رود. دارچین رگ ها را باز می كند و باعث بهبود گردش خون می شود. یکی از خواص دارچین این است که باعث افزایش کارآیی هورمون انسولین در بدن می شود و در نتیجه بدن نیاز کمتری به این هورمون برای کنترل قند خون پیدا می کند. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت گزارش داده اند که مصرف یک قاشق چایخوری دارچین در روز تاثیر بسیار مثبتی بر قند خونشان داشته است. همچنین برخی تحقیقات نشان دهنده تاثیر مثبت دارچین در کاهش فشار خون بوده است.
دارچین خاصیت عجیب دیگری دارد و آن تقویت سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری هاست و حتی می توان گفت كه اثری مشابه پنی سیلین و آنتی بیوتیك دارد. اگر حس كردید كه ضعیف شده اید و ممكن است مریض شوید، چای دارچینی را فراموش نكنید و حتی اگر سرما خورده اید یا ضعف شدید دارید، چای دارچین بهترین داروست. همچنین به علت داشتن تانن در رفع اسهال ، ضعف عمومی بدن و انعقاد خون مصرف می شود و به صورت دارو، مانند گرد و تنتور به کار می رود.

Cinnamon bark is widely used as a spice. It is principally employed in cookery as a condiment and flavouring material. It is used in the preparation of chocolate, especially in Mexico, which is the main importer of true cinnamon.[27] It is also used in many dessert recipes, such as apple pie, doughnuts, and cinnamon buns as well as spicy candies, tea, hot cocoa, and liqueurs. True cinnamon, rather than cassia, is more suitable for use in sweet dishes. In the Middle East, it is often used in savoury dishes of chicken and lamb. In the United States, cinnamon and sugar are often used to flavour cereals, bread-based dishes, and fruits, especially apples; a cinnamon-sugar mixture is even sold separately for such purposes. Cinnamon can also be used in pickling. Cinnamon bark is one of the few spices that can be consumed directly. Cinnamon powder has long been an important spice in Persian cuisine, used in a variety of thick soups, drinks, and sweets.

زغال اخته بیشتر از آن که میوه‌ای مرسوم باشد، میوه نوبرانه و هوسانه است که در اواخر تابستان در مغازه‌ها دیده می‌شود. زغال اخته اغلب به فرم توده‌ای در جنگل‌ها و مرداب‌ها و نقاط مرتفع تا کم ارتفاع رشد می‌کند. محل عمده پرورش زغال اخته در ایران، استان قزوین و در مناطق شمالی این استان در بخش‌های رودبار و رودبار الموت است. درخت زغال اخته از نیمه‌های اسفند شکوفه می‌دهد و قریب 2 ماه دارای شکوفه است.
زغال اخته دارای ویتامین C و B است و مقدار زیادی آهن، کلسیم و منیزیم دارد.. زغال اخته حاوی بیش از 10 درصد تانن، قند، پکتین، اسیدهای آلی و رنگدانه است. این میوه خوشمزه کم کالری است و باعث اضافه وزن نمی‌شود. قند فروکتوز و گلوگز زغال اخته کم است. مصرف آن برای افراد چاق و بیماران دیابتی مشکلی ایجاد نمی‌کند. آب زغال اخته برای افراد مبتلا به سنگ‌های کلیه مؤثر است. اگر سنگ کلیه از جنس کلسیمی باشد، آب زغال اخته در رفع آن اثر چشمگیری دارد‌.
مصرف زغال اخته به کاهش بیماری‌های قلبی کمک می‌کند. علت این امر به سطح بالای فیتوشیمی زغال اخته بر می‌گردد. این امر موجب تولید آنتی‌اکسیدان طبیعی به نام آنتوسیانین می‌شود که در سبزیجات و میوه‌های با رنگ تیره یافت می‌شود. در یک مطالعه بلند مدت روی تعدادی از زنان مشخص شد، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در زنان که رژیم غذایی مناسب با مقدار زیاد آنتوسیانین را اجرا می‌کردند به طور عمده‌ای کاهش یافت.
زغال اخته به کاهش سطح کلسترول نیز کمک کند. پلی‌فنول‌های موجود در زغال اخته باعث کاهش کلسترول خون می‌شود و برای سلامتی قلب مفید است. زغال اخته جزو میوه‌هایی است که از بروز عفونت جلوگیری می‌کنند. جوشانده زغال‌اخته در مداوای اسهال معمولی و اسهال خونی اثر دارد. به این صورت که باید یک قاشق سوپخوری زغال‌اخته را با فنجانی آب سرد مخلوط کرده و آن را به مدت 5 دقیقه بجوشانید و پس از 15 دقیقه دم کشیدن، آن را صاف کرده و هر روز 2 تا 6 فنجانش را بنوشید.

The berries when ripe on the plant bear a resemblance to coffee berries, and ripen in mid to late summer. The fruit is edible (mainly in Iran), but the unripe fruit is astringent. The fruit only fully ripens after it falls from the tree. When ripe, the fruit is dark ruby red. It has an acidic flavour which is best described as a mixture of cranberry and sour cherry; it is mainly used for making jam, makes an excellent sauce similar to cranberry sauce when pitted and then boiled with sugar and orange, but also can be eaten dried. In the Republic of Azerbaijan and Armenia, the fruit is used for distilling vodka, while in Albania it is distilled into raki. In Turkey and Iran it is eaten with salt as a snack in summer, and traditionally drunk in a cold drink called kızılcık şerbeti. Cultivars selected for fruit production in Ukraine have fruit up to four cm long.

گیاه چای، گل بزرگی است که دارای برگ های همیشه سبز است. چای سبز بومی چین است و در آن کشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی نقاط آسیا و بخش هایی از خاورمیانه و آفریقا نیز کشت می شود.
ترکیبات گیاه چای
غنچه برگ و برگ های جوان، بهترین بخش چای سبز هستند. چای حاوی کافئین، آلکالوییدهای پورین، تئوفیلین و تئوبرومین است. اما فعال ترین ترکیبات موجود در آن عبارتند از "پلی فنول ها" که بسیاری از خواص درمانی چای، ناشی از وجود آنهاست. فرآورده های چای سبز عاری از کافئین دارای پلی فنول های فشرده است.
. چای سبز ماده پیشگیری کننده مهمی در برابر سرطان، افزایش چربی های خون، سفت شدن رگ ها و حفره های دندان است.
چای سبز در رفع تعدادی از عفونت های قارچی، باکتری و حتی ویروسی (نظیر سرماخوردگی عادی) نیز مفید است.
این گیاه رگ ها را تقویت و از تجمع چربی های زیاد در خون جلوگیری می کند.
این گیاه خلط را از گلوی ملتهب پاک و اثر مواد سمی را خنثی می کند. یکی از عناصر فعال در چای سبز، به اندازه آسپیرین از تجمع پلاکت های خونی جلوگیری می کند که این اثر گردش خون را بهبود می بخشد.

Green tea is made solely from the leaves of Camellia sinensis that have undergone minimal oxidation during processing. Green tea originates in China[1] and has become associated with many cultures throughout Asia. It has recently become more widespread in the West, where black tea is traditionally consumed. Green tea has become the raw material for extracts which are used in various beverages, health foods, dietary supplements, and cosmetic items.Many varieties of green tea have been created in countries where they are grown. These varieties can differ substantially due to variable growing conditions, horticulture, production processing, and harvesting time. Over the last few decades green tea has been subjected to many scientific and medical studies to determine the extent of its long-purported health benefits, with some evidence suggesting that regular green tea drinkers may have a lower risk of developing heart disease[4] and certain types of cancer.

گل‌گاوزبان گیاهی است خودرو كه اغلب در دامنه كوه‌های البرز می‌روید و در حال حاضر نیز به شكل صنعتی كشت می‌شود. این گیاه دارای گونه‌های زیادی است و به دلیل خواص دارویی فراوان و گل‌های زیبا، بسیاری از خانواده‌ها آن را در باغچه‌هایشان می‌كارند. برگ‌ها و گل‌ها بخش‌های مصرفی این گیاه را تشكیل می‌دهند. جوشانده و دم‌كرده این گیاه حواس پنجگانه را تقویت كرده و بسیار نشاط‌آور، بازكننده رنگ رخسار، كاهنده غم و اندوه و ضد وحشت و اضطراب است و می‌تواند حواس‌پرتی را رفع و تنگی نفس ناشی از آشفتگی ذهنی را بهبود بخشد.
خواص ضد سرطانی
منیزیم موجود در گل‌گاوزبان ضدسرطان بوده و به دلیل دارا بودن «آلكوالویید» می‌تواند ضد حساسیت، ضد‌روماتیسم و ضد التهاب باشد. این گیاه باعث كاهش تب در بیماری‌هایی چون سرخك، مخملك، آبله و كهیر می‌شود. در برخی كشورها برگ‌های تازه گل‌گاوزبان را به علت داشتن مقادیری ویتامین C داخل سالاد می‌ریزند. گل‌های تازه این گیاه نیز بویی شبیه خیار دارد و وقتی در آب خیسانده شود و با آب‌لیمو و شكر مخلوط شود، مصرف آن برای روزهای گرم بسیار نشاط‌انگیز و خنك‌كننده است.
تصفیه‌كننده خون
گل‌گاوزبان علاوه بر خواص درمانی فوق تصفیه‌كننده‌خون، ضداسپاسم، محرك غدد آدرنال، مقوی قلب و عروق، نرم‌كننده مجاری تنفسی، خلط‌آور، شیرافزا و مسهل بوده، ولی به دلیل دارا بودن آلكوالویید برای زنان باردار و كودكان مضر است.
دم‌كرده گل‌گاوزبان به همراه سنبل‌الطیب و لیموعمانی یك نوشیدنی نشاط‌آور و آرام‌بخش است كه استفاده از آن به جای چای و قهوه در مجالس عزاداری برای ایجاد آرامش درونی توصیه می‌شود.

Naturopathic practitioners use borage for regulation of metabolism and the hormonal system, and consider it to be a good remedy for PMS and menopause symptoms, such as the hot flush.[9] Borage is sometimes indicated to alleviate and heal colds, bronchitis, and respiratory infections, and in general for its anti-inflammatory and balsamic properties.[citation needed] The flowers can be prepared in infusion to take advantage of its medicinal properties. The oleic and palmitic acid of borage may also confer a hypocholesterolemic effect.[citation needed] Traditionallly Borago officinalis is used in hyperactive gastrointestinal, respiratory and cardiovascular disorders.[10] such as, gastrointestinal (colic, cramps, diarrhea), airways (asthma, bronchitis), cardiovascular, (cardiotonic, antihypertensive and blood purifier), urinary (diuretic and kidney/bladder disorders).

زنجبیل یکی از گیاهان درمانی است که دارای خواص فراوانی می باشد آیا از خواص درمانی این گیاه اطلاع دارید؟ زنجبیل اصالتاً یك گیاه چینی و هندی است و در این كشورها در طول بیشتر از 4000 سال در پخت و پز غذا مصرف شده است.از آنجا كه مردم علاقه وافری به طعم تند و بوی معطر آن داشته اند و نوعی خاصیت گرمایی داشته و برای درمان درد معده مؤثر بوده است،كاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسیری آن را كشت داده اند.ریشه این گیاه در درمان سرگیجه،تعریق،تهوع و استفراغ ناشی از بیماریهای حركتی یا دریازدگی مؤثر واقع میشود.این گیاه همچنین گلودرد،سردردها،پاره ای از انواع دردهای قاعدگی و آرتریت وتب و درد ناشی از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا را درمان می كند.
تركیبات گیاه
فرآورده های حاصله از زنجبیل از ریشه تازه یا خشك آن یا از طریق تقطیر روغن از ساقه آن تهیه میشود. می توانید ریشه زنجبیل تازه را نیز بخرید،و با دكم كردن تكه های آن به اندازه نصب كف دست یا با نصف قاشق چایخوری دكمه رنده شده،شسته شده و پوست دار در آب گرم یا با ریختن نیم لیتر آب جوش روی 30 گرم ساقه ریشه دار، چای زنجبیل درست و مصرف كنید.برای اینكار بگذارید چای مورد نظر به مدت 15 دقیقه دم بكشد و سپس روزانه دو لیوان از آنرا میل كنید.دیگر منبع مناسب تهیه زنجبیل همانا زنجبیل كریستال شده است.لیكن فریب لایه پوششی قندی آن را نخورید.چون زنجبیل كریستال شده مزه تندی دارد. برای بیماریهای ناشی از سرماخوردگی،تب ناشی از آنفلونزا،گلودرد،گرفتگیهای ناشی از قاعدگی یا سردرد،دو قاشق غذاخوری از دم كرده زنجبیل یا چندین ورق از ساقه ریشه دار تازه آنرا بخور دهید.برای درمان درد ورم مفاصل از آب،عصاره یا چای زنجبیل تازه به میزان روزانه 4 گرم مصرف كنید یا روغن آنرا روی مفصل دردناك بمالید یا ریشه تازه آنرا در ضماد داغ یا گازهای ضمادی قرار دهید و روی نقاط دارای درد بگذارید.

Ginger produces a hot, fragrant kitchen spice.[Young ginger rhizomes are juicy and fleshy with a very mild taste. They are often pickled in vinegar or sherry as a snack or just cooked as an ingredient in many dishes. They can also be steeped in boiling water to make ginger tea, to which honey is often added; sliced orange or lemon fruit may also be added. Ginger can also be made into candy. Mature ginger rhizomes are fibrous and nearly dry. The juice from old ginger roots is extremely potent and is often used as a spice in Indian recipes, and is a quintessential ingredient of Chinese, Korean, Japanese and many South Asian cuisines for flavoring dishes such as seafood or goat meat and vegetarian cuisine. Ginger acts as a useful food preservative. Fresh ginger can be substituted for ground ginger at a ratio of 6 to 1, although the flavors of fresh and dried ginger are somewhat different. Powdered dry ginger root is typically used as a flavoring for recipes such as gingerbread, cookies, crackers and cakes, ginger ale, and ginger beer. Candied ginger is the root cooked in sugar until soft, and is a type of confectionery. Fresh ginger may be peeled before eating. For longer-term storage, the ginger can be placed in a plastic bag and refrigerated or frozen