آویشن گیاهی است علفی، دارای شاخههای زیاد و چوبی به ارتفاع تا 30 سانتی متر که در نواحی کوهستانی در بین تخته سنگ و به ویژه در کشورهای اروپایی میروید. ساقههای آویشن پوشیده از کرک و برگهای کوچک زیادی است. برگهای آن کوچک، لوزی شکل، نوک تیز و به صورت متقابل، بر روی ساقه قرار دارند. این برگها به رنگ خاکستری روشن و با بوی بسیار نافذ است و دارای دم برگهای کوچکی نیز میباشد.
آویشن باغی نوع کشت شده آویشن وحشی (Thymus serpyllum) است. نام لاتین آویشن وحشی که به عنوان «مادر آویشن» شناخته شده، شاید به دلیل کاربرد سنتی آن برای درمان ناراحتیهای دوران یائسگی از رشد مارگونه گیاه گرفته شده است.
مصرف خوراکی آویشن دارای اثر خلط آور و ضد سرفهی خوبی میباشد. به همین دلیل محصولات زیاد به ویژه به صورت شربت از آن تهیه شده است. هم چنین در برونشیت، سیاهسرفه و نزلهها، به خوبی میتوان از آن استفاده کرد. خاصیت ضد میکروب تیمول، بسیار قوی و حدود 25 بار از فنل در مورد تعدادی از میکروبها، بیشتر است.
هم چنین در بعضی محصولات موضعی، به عنوان ضد خارش، ضد میکروب، مالشی قرمز کننده و محرک، محلولهای حمام و محلولهای غرغره برای کاهش تورم دهان و گلو، مصرف میشود. کاربرد دیگر آویشن، مصرف آن به صورت پودر در بعضی ادویهجات و ترشیهاست، هم چنین به طور مستقیم و یا همراه با دیگر گیاهان، به عنوان بو، مزه و ضد نفخ در صنایع غذایی مصرف زیادی دارد. در طب عوام، اکثراً به خاطر اثرات مسکن، ضد اسپاسم و ضد نفخ، از آن استفاده میکنند.
مهمترین اثرات گزارش شده آویشن باغی:
سقط کننده جنین، آلرژی زا، ضد درد، ضد آلرژی، ضد آلزایمر، ضد آرتریت، ضد میکروب، ضد سلولیت، ضد باکتری، ضد سرطان، ضد ادم، ضد التهاب، ضد موتاژن، ضد اکسیدان، ضد تب، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد قارچ، ضد کرم، ضد احتقان، ضد سرفه، ضد نفخ، ضد زخم داخلی، ضد کرم آسکاریس، قابض، بازکننده و برونش ها، آنتاگونیست کلسیم، معرق، خلط آور، کاهش دهندهی چربی خون، کاهش دهندهی پرفشاری خون، محرک سیستم ایمنی بدن، حشره کش، کاهش دهندهی ترشحات بزاقی، مسکن و محرک.
برچسب : نویسنده : honey lilia123 بازدید : 446