زغال اخته

زغال اخته بیشتر از آن که میوه‌ای مرسوم باشد، میوه نوبرانه و هوسانه است که در اواخر تابستان در مغازه‌ها دیده می‌شود. زغال اخته اغلب به فرم توده‌ای در جنگل‌ها و مرداب‌ها و نقاط مرتفع تا کم ارتفاع رشد می‌کند. محل عمده پرورش زغال اخته در ایران، استان قزوین و در مناطق شمالی این استان در بخش‌های رودبار و رودبار الموت است. درخت زغال اخته از نیمه‌های اسفند شکوفه می‌دهد و قریب 2 ماه دارای شکوفه است.
زغال اخته دارای ویتامین C و B است و مقدار زیادی آهن، کلسیم و منیزیم دارد.. زغال اخته حاوی بیش از 10 درصد تانن، قند، پکتین، اسیدهای آلی و رنگدانه است. این میوه خوشمزه کم کالری است و باعث اضافه وزن نمی‌شود. قند فروکتوز و گلوگز زغال اخته کم است. مصرف آن برای افراد چاق و بیماران دیابتی مشکلی ایجاد نمی‌کند. آب زغال اخته برای افراد مبتلا به سنگ‌های کلیه مؤثر است. اگر سنگ کلیه از جنس کلسیمی باشد، آب زغال اخته در رفع آن اثر چشمگیری دارد‌.
مصرف زغال اخته به کاهش بیماری‌های قلبی کمک می‌کند. علت این امر به سطح بالای فیتوشیمی زغال اخته بر می‌گردد. این امر موجب تولید آنتی‌اکسیدان طبیعی به نام آنتوسیانین می‌شود که در سبزیجات و میوه‌های با رنگ تیره یافت می‌شود. در یک مطالعه بلند مدت روی تعدادی از زنان مشخص شد، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در زنان که رژیم غذایی مناسب با مقدار زیاد آنتوسیانین را اجرا می‌کردند به طور عمده‌ای کاهش یافت.
زغال اخته به کاهش سطح کلسترول نیز کمک کند. پلی‌فنول‌های موجود در زغال اخته باعث کاهش کلسترول خون می‌شود و برای سلامتی قلب مفید است. زغال اخته جزو میوه‌هایی است که از بروز عفونت جلوگیری می‌کنند. جوشانده زغال‌اخته در مداوای اسهال معمولی و اسهال خونی اثر دارد. به این صورت که باید یک قاشق سوپخوری زغال‌اخته را با فنجانی آب سرد مخلوط کرده و آن را به مدت 5 دقیقه بجوشانید و پس از 15 دقیقه دم کشیدن، آن را صاف کرده و هر روز 2 تا 6 فنجانش را بنوشید.